OBRA BISITA I | Musikene hitzaldia + obra

Joan den otsailaren 26an GAZ arkitektoen eskutik Musikeneren egoitza berriari buruzko hitzaldia jaso genuen eta ondoren obrara bisita egin genuen haiekin batera.

Eraikina partzela estu batean garatzen da, biribilgune bati frente ematen diona eta beraz, hura okupatzearekin ez da nahikoa, bolumenean hazi behar da eraikina. Programa irakaskuntzarako eraikin bati dagokiona da, portaera akustiko onaren baldintza gehigarriarekin. Horrela, eraikinaren formak behar guzti horiei erantzuten die.

Egitura metalikoa da, forma konplexuei aurre egiteko eta apeoak eta argi handiak arazo gabe salbatzeko. Horren barnean gelak txertatzen dira kutxa isolatu gisa, burbuila baten antzera.

Itxitura plaka beltz metalikoek osatzen dute kalera eta urre kolorekoek barnera edo gelei argitasuna ematen dieten patioetara. Akabera hauek, goiko parteko biselatuekin edo txaflanekin batera harribitxiaren ideia bilatzen dute eta musika instrumentu bat gogorarazi ere, funtzio jakin bat duena, baina aldi berean ederra dena.

Alabaina, krisi ekonomikoa heldu eta mozketak egin behar izan zituzten, sotoa bi solairutik batera murriztuz eta azken solairua ezabatuz, orain, irekita geldituko da instalazioak jasoz. Horren ondorio izan zen auditorioa gela independentetan banatu ahal izateko aukera ematea; horretarako Kursaalean oinarritutako sistema konplexu bat garatu zuten, sabai faltsuan batzen diten pertsianatan oinarritzen dena.

Obrari dagokionez, egitura fasean dago; auditorioaren makro-egitura kokatua dago eta gainerakoarekin hasi dira, metalikoa da eta ahal den gehiena fabrikatik egina dago torlojuekin lotzeko soldadurak saihestuz. Forjatuak hormigoizkoak dira eta txapa grekatuaren gainean eraikitzen ari dira. Zimenduak berriz, bi motatakoak dira, pantailak perimetroan maila freatiko altuagatik eta piloteak barnealdean. Ondoren pantailei lotuta losa bat eraiki zuten uraren bultzada eraikitzeko.

Hasiera batean kapritxosoa dirudien forma justifikatua gelditzen da programarekin eta baldintza akustikoengatik. Zenbait keinuk eraikina integratzen laguntzen dute, behe solairuan lerrokadura mantentzea edo etxebizitzetatik gertu dagoen itxitura opakoagoa izatea, adibidez. Hala ere, fatxadaren akabera nahiko deigarria da eta arriskutsua izan daiteke, ikusteko dago hori. Obra, ahal bezain garbia da eta ongi antolatua eta komunikatua dago, nahiz eta material bilketarako lekurik ez izan. Arkitektoengandik jasotako arreta eta azalpenak, nire ustez, ezin hobeak eta eskertzekoak izan dira. Espero dezagun obraren hurrengoko faseren batean beste bisita bat egin ahal izatea!

Aurreproiektua 2007 | Exekuzio proiektua 2009-2011 | Exekuzio obra 2012-2015 | Aurrekontua 18.000.000€

Musikene Diario Vasco

Musikene Plataforma Arquitectura

bragançArt | Aurre-ematea

Bragançan egingo dugun proiektuarekin hasteko, lekuaren analisia eginda aurreko sarreran, ondoko erabakiak hartu ditugu:

_Hiria berpiztea gure proiektuaren bidez, mugimendu internazionalak eta baita hiri barrukoak sustatuz. Horretarako, ARTEA erabiliko dugu elementu erakargarri eta berraktibatzaile gisa: tailerrak, erakusketa guneak, artisten topaguneak…

_Programaren ANIZTASUNA eta eskaintzen dituen aukera zabalak ikusita, FRAGMENTAZIORA jo dugu, gure formalizazioaren oinarri bihurtuz ere.

_Programa, beraz, zelula bidez osatutako multzoa da, hirian zehar heda daitekeena; minimoa edo proiektuaren muina ciudadelako proposaturiko eremuan eta eliza ondokoan kokatzen bada ere, etorkizunari begira hiriko espazio publikoetara eraman daiteke zelula neutro hori, Bragança “inbadituz”, gure proiektuaren eragin eremua handituz. Ondorioz, aukeratutako arkitekturak HEDAKORTASUNA du ezaugarri, eta baita bere barneko erabileraren indeterminazioa, hau da, ia erabilera ororentzako moldakortasuna, POLIBALENTZIA.

HEDWIG & the angry inch (2001) John Cameron Mitchell

Hasieran musikala zen baina gero, pantaila handira eraman zuten istorio hau. Era autobiografikoan, Hedwigek bere bizitza kontatzen digu monologo luze baten bidez eta denboran atzera eta aurrera etengabe eginez. Pasarte horien artean daude bere aitarengandik jasandako gehiegikeria, sexu aldaketa operazio latza, lehenengo maitasuna, musikaren mundurako saltoa… Gure protagonista transexuala da bai, jaiotzez mutila, sentimenduz neska; musikaren bitartez barneko kezka eta amorruei irtenbide ematen saiatuko da, kalitatezko musika, izan ere.

Filmaren argumentua erraza eta errekurrentea badirudi ere, gai sakonak jorratzen ditu ironiaz batzuetan, sentimenduz besteetan: norberaren identitatearen bilaketa, maitasuna, amorrua eta gorrotoa, inbidia, fama eta ospea… guzti hauek arkitekturarekin ez daude zuzenki lotuta, baina bada horien atzean oihartzun bat, lotura puntu bat. Pelikulan behin eta berriz agertzen zaigu dualtasuna, bai norberaren identitatean, bai maitasun kontuetan. Bikoiztasun hori zalantzari lotzen zaio askotan eta baita ezjakintasunari ere. Indeterminazioan mugitzen da etengabe gure protagonista ahal bezain beste barnean hartuz, besarkatuz. Izaera polifazetikoa du beraz, eta berdina gertatzen zaigu arkitekturan. Hedwigek mota askotako gertakariak jasan izan ditu, haietara egokitu da, batzuk bere erabakien ondorio eta beste batzuk zorizkoak guztiz. Horrelakoa behar luke arkitektura, moldagarria, indeterminatua, irekia, asko onartzen duena, bere buruak ez ezik kanpokoak ere aldetzen duelarik. 

Argi dago testu honen bitartez filma arkitekturara bideratu dela, baina norberaren bizitzan ere aplikazio zuzena du, ikustea besterik ez dago horretaz ohartzeko. Horregatik, amaiera sekretuan mantenduko dugu, nahi duenak, bilaketa hori egin dezan, maitasunarena edota arkitekturarena.

GO4ZEN ARCHITECTS | Iñigo Peñalba Arribas & Aritz Díez Oronoz

Pasa den otsailaren 5ean, GO4ZEN architects estudioko arkitekto eta eskolako ikasle ohi diren Iñigo Peñelba eta Aritz Díez izan genituen eskolako paraninfoan mundu profesionalean izandako hastapenak azaltzeko eta lanbidearen inguruko mezu positiboa helarazteko. Horretarako, aitzakia gisa, biek elkarrekin garatutako bi proiektu eta bi lehiaketa aurkeztu zizkiguten, haietatik zenbait ondorio ateraz; azken horietan hain zuzen ere zentratuko gara oraingoan.

Karrera elkarrekin hasi arren, zenbait faktorerengatik (Seneka, hautazkoak, lantaldeak) euren ibilbideak aldendu egin ziren ikasketak amaitu arte. Momentu hartan erabaki zuten lanean elkarrekin hasi behar zirela. Ordutik urtebete igaro da; orain, autonomoak dira, estudio propioa daukate eta master bana egiten ari dira etorkizunean tesi bat sinatzeko asmoz.

Ikasketetan emaitza onak lortu arren, mundu profesionalerako sarrera Santiago Peñalba edota Astigarraga eta Lasarte bezalako arkitektoei sor diete. Hauei esker lortu zuten zenbait lehiaketetan parte hartzea, kurrikulum zabala eta asegurua behar direlako. Orduan ikasi zuten zenbaterainoko pisua izan dezakeen 3d gezurti batek eta zeinen garrantzitsua den norberaren ideiei tinko eustea, batzuetan, korrontearen kontra igeri egitea bada ere.

Era berean, lehenengo lanak ezagunen bitartez lortu zituzten. Proiektu txikiak izan dira, ordu asko eskatu izan dituztenak eta zenbaitetan, paperean besterik geratu izan ez direnak. Izan ere, kalean arkitektura ez da eskolan bezala baloratzen eta askotan arkitektoon lana da bezeroei begiak irekitzea eta aukerarik onenaz konbentzitzea. Sarritan, hori ez da posible eta gure aurka egin behar izaten dugu, bezeroarena baita azken hitza.

Esperientzi labur baina sakon honetatik ikasi dute eskolako ikaskidean lankide izan daitezkeela eta edonorengandik ikas daitekeela zerbait. Halaber, distantzian lan egiten jakin izan dute, interneti esker batik bat, eta elkarren arteko sinbiosi erlazio bat garatu dute baten hutsak besteak betez. Zorionak bikote eta animo hasiberria den abentura honetan!

 

Hitzaldiaren grabazioa

BRAGANÇA | Programaren inguruan...

Bragançaren azterketa eginez, detektatutako arazorik handienetakoa ciudadela eta hiriaren arteko deskonexioa izan da. Gainerako hiriarekiko jasota dagoen ciudadela kondentsatutako historiaren aztarna izoztu gisa ageri da gaur egun, luze hildako arrastoak bezala. Garai batean erdigunea zena gaur egun jada erlikia bihurtu da.

Hala ere, ez da hilda dagoen gune bakarra, hiri osoa lotan bezala dago. Horregatik, gure eraikina ezin da bere eremura mugatu; bere eragina hiri osora zabaldu beharra dago, hiria berpizteko eta ciudadela eta gainerako hiria elkarlotzeko.

Horrez gain, ciudadelan izoztutako identitatea berreskuratu beharra dago, eguneratu, gaurko gizarteari eta behar berriei egokitu.

Eremuaren kokapenaren ezaugarriei esker (muinoan, lurraldearen gainetik, hau ikuskatzeko toki estrategikoan), paisaiaren bistak aprobetxatzea egokiena litzateke, paisaia naturalari etekina ateraz eta eraikina aberastuz.

Hau guztia kontuan izanik garatuko dugu gure hotelerako proposamena. Hau hiriak berez erakarriko dituen turisten euskarri izateaz gain, turisten eta bertakoen arteko elkargunea ere izango da, eta ezagutzaren trukaketarako gunea ere. Horretarako, hotel soilari jarduera berezia gehitu diogu: eremua gaur egun ixten duen harlangaitzezko horma deuseztatuta, bere harriak berrerabiltzea artista bisitarien eskura jarriz, nahi duten artelana edo hargintza lana egin dezaten, harriekin soilik, beste materialekin nahastuz, margotuz…

Ideia da arte iragankorra egitea, artistek edo zaleek egina, behin eginda, argazkiak ateratzeko aukera izatea eta denbora batez mantentzearena, baina ondoren etorritako bisitariek desegin dezakete eta harriak berrerabili.