
Hiri guztiek daukate historia luzea, sekretuak gordetzen dituzte euren barnean, kalerik kale bisitariari azaltzen zaizkionak, azken horrek begiratzen baldin badaki, noski. Isileko sekretu horiek azalekoak dira monumentu eta eraikin izugarrien aurrean, baina askoz ere ezkutuagokoak taberna zaharretan, kale kantoietan edota parkeko eserlekuetan. Hauek ere, arkitektura dira, bizi formaren adierazpena eta euren momentutxoa merezi dute. Geldialdia egin behar da, txikia bada ere, eguneroko bizitzan baloratzen ez ditugun txoko eta bazterren aurrean, baloratzen ez ditugunak baina bertan daudenak, norbaitek arreta haiengana zuzentzeko zain.
Irudi hauek, indar handia hartzen dute gure memorian, gogoz errotzen dira gure gogoetetan. Horregatik, horiek berritu eta gaur egunean integratzen saiatzen gara, alferrik, ordea. Hori egiteak ez du zentzurik eta are gutxiago azkenaldian jaiotzen ari den arkitektura berri batekin, abstraktua, hila eta bizi gabea. Hotza eta inozoa. Historia gabekoa, azkenean.
Margolana Julien Pacaud. World Construction Set: una señorita geómetra reconstruye el mundo a partir de cubos.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina